ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน “คติธรรม : หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ” แห่ง วัดดอยแม่ปั๋ง จ.เชียงใหม่ หรือที่รู้จักกันในนาม "พระอริยสงฆ์ผู้เปี่ยมล้นด้วยเมตตาธรรม" ซึ่งครั้งหนึ่งหลวงปู่แหวนท่านได้เคยมาศึกษาธรรม ณ จังหวัดอุบลราชธานี อีกทั้งยังเป็นลูกศิษย์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต โดยประวัติของหลวงปู่แหวน สามารถ Click อ่านเพิ่มเติมได้ที่ ๑ และ ๒ ตามลำดับ
(ขอบพระคุณรูปภาพจาก http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?t=40776)
(ขอบพระคุณรูปภาพจาก http://www.dek-d.com/board/view/1795720/)
ที่นี้ ผู้เขียนขออนุญาตนำกลับมาที่คติธรรมของหลวงปู่แหวน ซึ่งผู้เขียนได้มีโอกาสได้อ่านจากหนังสือเล่มนี้ (สำนักพิมพ์อมรินทร์ธรรมะ) ซึ่งทุกท่านสามารถหาซื้ออ่านได้ที่ร้านหนังสือทั่วไป
โดยในหนังสือเล่มดังกล่าวข้างต้นมีคติธรรมของหลวงปู่แหวนจำนวนมากที่เราชาวพุทธสามารถจะน้อมธรรมนำมาปฏิบัติเพื่อเข้าสู่พระธรรมตามคำสอนเหล่านั้น ทั้งนี้ จากที่เราทราบกันดีว่า หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ คือ "พระอริยสงฆ์ผู้เปี่ยมล้นด้วยเมตตาธรรม" โดยเมตตาธรรมเป็นสิ่งที่ประเสริฐ หากว่าฆราวาสประชาชนคนเราทั่วไปสามารถเข้าใจคำว่า "เมตตา" แล้วนำมาสู่จิตของเราย่อมจะเกิดผลดีต่อตัวเราเอง ต่อคนทีใกล้ชิดตัวเรา ต่อสังคมในทุกระดับ เพราะจะนำไปสู๋ความรักความสามัคคี เหมือนกับที่มีผู้เคยกล่าวไว้ว่า "เมตตาฆ่าศัตรู"
สำหรับคติธรรมของหลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ ที่ผู้เขียนขออนุญาตน้อมนำเสนอครั้งนี้ คือ
"เงินทอง ส่งถึงโรงพยาบาล
ลูกหลาน ส่งถึงหลุมศพ
บุญกุศล ส่งถึงภพหน้า
ภาวนา ส่งถึงนิพพาน"
ซึ่งเป็นคติธรรมที่สั้นๆ แต่ความหมายลึกซึ้งอย่างยิ่ง ทำให้เราเกิดสติจิตคิดตาม ว่าชีวิตคนเราก็มีเพียงเท่านี้เอง ด้วยเหตุนี้ ผู้เขียนจึงใคร่ขอเชิญชวนท่านผู้อ่านทุกท่านได้พิจารณาคติธรรมดังกล่าวกันนะครับ สำหรับผู้เขียนเองคงต้องใช้เวลาอีกนานมากกว่าจะเข้าใจคติธรรมดังกล่าว แต่ก็จะพยายามต่อไปให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และเช่นเคยก่อนจากกันย่อมเป็นธรรมเนียมที่จะต้องนำเสนอเป็นกาพย์ยานี ๑๑ ดังต่อไปนี้
เงินทองของนอกกาย อย่าเสียดายตายไม่มี
ใช้รักษาชีวี ให้สุขดีตามใจตน
ลูกหลานเพียงดูแล เพื่อพ่อแม่สุขมากล้น
ความตายหนีไม่พ้น บุญกุศลส่งภพหน้า
ฝึกจิตให้เบิกบาน สุขสำราญศีลนำพา
ตั้งมั่นภาวนา ทรงคุณค่าหานิพพาน
ชีวิตที่น้อยนัก สำคัญนักทุกประการ
ตั้งจิตสู่นิพพาน คงไม่นานชาตินี้เอย
ปภาวีร์
๖ มกราคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น