คน

คน คำนี้ ตอนแรกผู้เขียนก็นึกไม่ออกว่าจะเขียน เรื่อง คน เป็นอย่างไรดี เพราะเชื่อว่าท่านผู้อ่านทุกท่านคงทราบกันดี แต่ผู้เขียนลองนั่งคิดทบทวนดูแล้วมีความเห็นว่า คน เป็นคำที่น่าสนใจคำหนึ่งเช่นกันในแง่ความหมายที่เป็นคำกิริยา ที่แสดงการกระทำใดกระทำหนึ่ง โดยหลายๆ ครั้ง เรามีจะได้ยินคำว่า คน ในหลายๆ สถานการณ์ ในหลายๆ เหตุการณ์ ซึ่งจะแตกต่างกันไป

คน เป็นคำที่แสดงลักษณะอาการที่ทำให้ของเหลวชนิดใดชนิดหนึ่งหรือหลายชนิดให้มีลักษณะที่หมุนผสมกันเพื่อให้โมเลกุลของของเหลวสามารถผสมกลมกลืนกัน ที่เรียกว่า ทำให้เข้ากัน ตัวอย่างเช่น การคนกาแฟ นอกจากนั้น ลักษณะของการคน อาจจะเป็นการระบายความร้อนก็ได้ อาจจะเช่น การคนข้าวต้มร้อนๆ อยู่ให้เย็นเร็วขึ้น

นอกจากนั้น คน อาจจะเป็นการทำให้คละกัน เช่น คนหมายเลขออกฉลากกินแบ่งรัฐบาล คนลูกปิงปองที่ใช้ในการจับฉลากแบ่งสายหรือแบ่งกลุ่มกีฬาฟุตบอล เป็นต้น

ดังนั้น จะเห็นว่า คน จะเป็นการทำให้สิ่งของต่างๆ นั้นคละกัน หมุน เหวี่ยง เพื่อผสมกัน บางครั้งอาจจะเรียกว่า ทำให้เกิดวุ่นวาย หยุ่งเหยิง สับสนปนเปกัน การคนบางลักษณะทำให้เกิดสิ่งที่ดีขึ้น เช่น คนข้าวต้มที่ร้อนๆ ให้เย็น คนกาแฟร้อนให้เย็น คนอาหารทำกับข้าวให้เข้ากันเพื่อได้รสชาติที่อร่อย คนหมายเลขฉลากทำให้เกิดความยุติธรรม เป็นต้น อย่างไรก็ดี คนบางลักษณะอาจจะไม่ดีก็ได้ แต่ผู้เขียนยังนึกไม่ออกว่ามีอะไรบ้างในขณะนี้

ที่นี้กลับมาที่ คน ในลักษณะคำนาม อันหมายถึง สิ่งที่มีชีวิตที่มีมันสมองขั้นสูง สามารถสื่อสารด้วยภาษาพูด ภาษากาย ภาษาเขียน สามารถมีประสาทสัมผัสที่ดีไม่ว่าจะเป็น หู ตา จมูก ผิวหนัง ลิ้น และมีความสามารถอื่นๆ อีกมากมาย คนที่ว่า คือ ตัวเราทุกท่านในโลกใบนี้นั้นเอง คนนี้แหละที่มีวุ่นวาย มีความยุ่งเหยิง มีความสับสน

คนที่ว่า ทำให้เกิดสิ่งต่างๆ ในโลกนี้อย่างมากมาย ด้วยเหตุนี้ หากเราเป็นคนที่ทำให้เกิดความวุ่นวาย ยุ่งเหยิ่ง สับสน มักจะทำให้สังคมหรือสิ่งที่อยู่ใกล้รอบข้างของเรา เกิดความร้อน (เหมือนกับวัตถุที่วิ่งชนกันยุ่งเหยิงแล้วจะเกิดความร้อนจากการวิ่งชนกันตามหลักของฟิสิกส์) เกิดความเดือดร้อน เมื่อเป็นเช่นนั้น สังคมและตัวเราเองก็ไม่มีความสุข อย่างไรก็ดี เราควรจะทำให้เราทุกคน เป็นเหมือนลักษณะการคนที่ทำให้สิ่งของร้อนๆ นั้นเย็นลง นอกจากนั้น เรามาคนกันเพื่อให้เกิดความกลมกลืน เพื่อให้เกิดความผสมเข้ากัน เพื่อให้เกิดความเป็นเนื้อเดียวกัน อันจะเป็นการนำไปสู่ความสามัคคีรักกลมเกลียวกัน

ด้วยเหตุนี้ เราคงจะต้องมีการฝึกปฏิบัติตัวของเราเองไม่ให้มีความวุ่นวาย สับสน ยุ่งเหยิง เราทุกคนควรจะต้อง เป็นคนที่มีคุณลักษณะพิเศษ คือ ทำให้อะไรก็แล้วแต่ให้เย็นลง เมื่อเย็นลงการทำงานต่างๆ ก็จะไม่เกิดความเดือดร้อน มีแต่ความสุข เรามาเป็นคนอย่างที่ว่ากันเถอะครับ ซึ่งเมื่อเป็นคนที่เย็นๆ แล้ว ทุกอย่างก็จะหยุดนิ่ง เมื่อหยุดนิ่งก็จะไม่เกิดการกระทบกระทั้นไม่เดือดร้อนในที่สุด
มนูญ ศรีวิรัตน์