ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ชื่นชม สมเด็จพระสังฆราชฯ" คนไทยพุทธศาสนิกชนหลายท่านต้องรู้จักท่านหลวงพ่อฤาษีลิงดำเป็นอย่างดี ซึ่งหลวงพ่อฤาษีลิงดำได้ชื่นชมสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ ๑๙ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ตามข้อมูลข้างล่างต่อไปนี้
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ ๑๙ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ทรงเข้าถวายสักการะแด่สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ฟื้น ชุตินฺธโร) ณ วัดสามพระยา วรวิหาร เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร โดยมีพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วัดท่าซุง ร่วมกันถวายการต้อนรับ (ที่มา http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?t=45033) ทังนี้ ในภาพท่านหลวงพ่อฤาษีลิงดำยืนร่วมถวายการต้อนรับในวันดังกล่าว
ทั้งนี้ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ได้ชื่นชม สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ความตอนหนึ่งที่ว่า
"....แต่ที่่เพิ่มความเคารพบูชาสมเด็จพระสังฆราชมากขึ้น เพราะท่านไม่มีมานะ คำว่า มานะ แปลว่า การถือตัวถือตน หรือถือยศถือศักดิ์ โดยคิดว่าเวลานี้ฉันเป็นสังฆราช ใครจะโตกว่าฉันไม่ได้ ฉันต้องโตกว่าทุกคนที่เป็นพระสงฆ์ การตัดมานะตัวนี้ เป็นเรื่องที่่ผู้เขียนบูชาน้ำใจอย่างยิ่ง และบูชาทุกคนที่ตัดได้ ไม่ใช่เฉพาะสมเด็จพระสังฆราชเท่านั้น วันนั้นถือว่าเฮงที่สุด ท่านที่ตัดมานะ หมดการถือตัวถือตน ตามภาษาพระที่่เรียกว่า สังโยชน์ ท่านถือว่ามีความดีสูง ควรแก่การบูชาอย่างยิ่ง ใครบูชา คนนั้นเป็นคนมีอุดมมงคล คือมงคลสูงสุด (หรือเฮงที่สุด)..." (ที่มาอ้างอิง ธัมมวิโมกข์ เมษายน ๒๕๓๓ โดย หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ)
ผู้เขียนเองต้องขอยอมรับว่าวันนี้พึงจะรู้ความหมายของคำว่า "มานะ" อีกแง่มุมหนึ่ง ตามที่ท่านหลวงพ่อฤาษีลิงดำได้เมตตาไว้ข้างต้นว่า "มานะ คือ การถือตัวถือตน หรือถือยศถือศักดิ์" ดังนั้น คนเราทุกคนหากว่าไม่มีมานะแล้วย่อมจะดีอย่างที่ท่านหลวงพ่อฤาษีลิงดำได้ชื่นชมสมเด็จพระสังฆราชฯ ตามข้างต้น
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านได้มีเมตตากรุณาพิจารณาชี้แนะเพื่อการปรับปรุงพัฒนาต่อไปให้ดียิ่งขึ้นดังนี้
เข้าใจไม่มานะ ต้องลดละในตัวตน
การถือตัวถือตน เมื่อเป็นคนอาจไม่ดี
ถือยศหรือถือศักดิ์ ยิ่งจะหนักในชีวี
ถือมากหนักทุกที เพื่อนไม่มีหนีห่างไกล
ถือตัวถือตนมาก เพื่อนหนีจากไม่มีใคร
หากทำอยู่เรื่อยไป ทุกข์ฤทัยไร้เมตตา
ต้องตัดในสังโยชน์ เกิดประโยชน์มีคุณค่า
เป็นคนธรรมนำพา เพื่อนเข้ามาหาทุกวัน
ละได้ในตัวเรา เรื่องมัวเมาไม่สร้างสรรค์
ธรรมะพร้อมจัดสรร สุขนิรันดร์ปันแบ่งบุญ
คนเรายิ่งถือยศ เดี๋ยวก็หมดและดับสูญ
ถือตนยิ่งอาดูร ไม่มีบุญหนุนต่อไป
คนเราก็เท่านี้ คิดทำดีมีภพใหม่
เกิดดับลาลับไป กลับมาใหม่ย้อนเวียนวน
หากตัดภพชาติเกิด จะประเสริฐยิ่งหนอคน
ขอเพียงอย่าถือตน สุขกมลแน่นอนเอย
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านได้มีเมตตากรุณาพิจารณาชี้แนะเพื่อการปรับปรุงพัฒนาต่อไปให้ดียิ่งขึ้นดังนี้
เข้าใจไม่มานะ ต้องลดละในตัวตน
การถือตัวถือตน เมื่อเป็นคนอาจไม่ดี
ถือยศหรือถือศักดิ์ ยิ่งจะหนักในชีวี
ถือมากหนักทุกที เพื่อนไม่มีหนีห่างไกล
ถือตัวถือตนมาก เพื่อนหนีจากไม่มีใคร
หากทำอยู่เรื่อยไป ทุกข์ฤทัยไร้เมตตา
ต้องตัดในสังโยชน์ เกิดประโยชน์มีคุณค่า
เป็นคนธรรมนำพา เพื่อนเข้ามาหาทุกวัน
ละได้ในตัวเรา เรื่องมัวเมาไม่สร้างสรรค์
ธรรมะพร้อมจัดสรร สุขนิรันดร์ปันแบ่งบุญ
คนเรายิ่งถือยศ เดี๋ยวก็หมดและดับสูญ
ถือตนยิ่งอาดูร ไม่มีบุญหนุนต่อไป
คนเราก็เท่านี้ คิดทำดีมีภพใหม่
เกิดดับลาลับไป กลับมาใหม่ย้อนเวียนวน
หากตัดภพชาติเกิด จะประเสริฐยิ่งหนอคน
ขอเพียงอย่าถือตน สุขกมลแน่นอนเอย
ปภาวีร์
๒๕ กรกฎาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น