ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "นิพพานะ สุขขัง เตสัง วูปะสะโม สุขโข"
ข้อความต่อไปนี้ ผู้เขียนได้จดบันทึกไว้จากการอ่านหนังสือ แต่เป็นหนังสือเล่มไหน จำไม่ได้ (ซึ่งต้องขอขอบพระคุณสิ่งดีๆ จากหนังสือเล่มดังกล่าวมา ณ โอกาสนี้)
นิพพานะ สุขขัง
เตสัง วูปะสะโม สุขโข
(ไม่เกิดไม่ตายอีกตลอดกาล)
"การทำงานทางโลกไม่เที่ยง ทำให้เกิดทุกข์เป็นของธรรมดา จิตพร้อมที่จะปล่อยวางงานทุกชนิดได้ทันทีเมื่อกายพัง จิตพร้อมไปนิพพานได้เสมอ รู้ลม รู้ตาย รู้นิพพาน คือ ทางลัดที่จำเป็นจะต้องซ้อมและพร้อมอยู่เสมอ"
"อย่าไปคิดว่าร่างกายนี้ไม่มีความหมาย เวลานี้ยังมีชีวิตอยู่ ก็สามารถใช้ร่างกายให้เป็นประโยชน์แก่พระพุทธศาสนาได้ทำไปตามหน้าที่"
ลองอ่านหลายๆ รอบอย่างมีสติ แล้วเชื่อว่าจะเกิดปัญญาพิจารณาในทางดีอย่างแน่นอนสำหรับชีวิตของเราที่เหลืออีกไม่มากนัก ก็คงจะแล้วแต่ท่านผู้อ่านจะได้พิจารณากันเอาเอง
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านได้โปรดกรุณามีเมตตาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับแก้ไขให้ดียิ่งขึ้นต่อไปดังนี้
งานทางโลกไม่เที่ยง อาจเบนเบี่ยงให้เกิดทุกข์
ทางโลกอาจสนุก พร้อมมีสุขทุกเวลา
กายพังต้องปล่อยวาง จิตเดินทางนับคณา
กายสูญหมดคุณค่า จิตเดินหาตามผลกรรม
กายนั้นมีประโยชน์ จะเกิดโทษไม่มีธรรม
จิตพร้อมเป็นประจำ จิตน้อมธรรมทำเรื่องดี
ร่างกายมีความหมาย ยังไม่ตายธรรมทันที
ทำไปตามหน้าที่ เกิดผลดีมีตามมา
เป็นคนมีธรรมะ พระพุทธศาสนา
รับใช้ที่เกิดมา เมื่อจากลาย่อมไปดี
จิตพร้อมไปนิพพาน ไม่ช้านานอาจวันนี้
ชีวิตธรรมมากมี โลกลาทีตลอดกาลเอย
ปภาวีร์
ข้อความต่อไปนี้ ผู้เขียนได้จดบันทึกไว้จากการอ่านหนังสือ แต่เป็นหนังสือเล่มไหน จำไม่ได้ (ซึ่งต้องขอขอบพระคุณสิ่งดีๆ จากหนังสือเล่มดังกล่าวมา ณ โอกาสนี้)
นิพพานะ สุขขัง
เตสัง วูปะสะโม สุขโข
(ไม่เกิดไม่ตายอีกตลอดกาล)
"การทำงานทางโลกไม่เที่ยง ทำให้เกิดทุกข์เป็นของธรรมดา จิตพร้อมที่จะปล่อยวางงานทุกชนิดได้ทันทีเมื่อกายพัง จิตพร้อมไปนิพพานได้เสมอ รู้ลม รู้ตาย รู้นิพพาน คือ ทางลัดที่จำเป็นจะต้องซ้อมและพร้อมอยู่เสมอ"
"อย่าไปคิดว่าร่างกายนี้ไม่มีความหมาย เวลานี้ยังมีชีวิตอยู่ ก็สามารถใช้ร่างกายให้เป็นประโยชน์แก่พระพุทธศาสนาได้ทำไปตามหน้าที่"
ลองอ่านหลายๆ รอบอย่างมีสติ แล้วเชื่อว่าจะเกิดปัญญาพิจารณาในทางดีอย่างแน่นอนสำหรับชีวิตของเราที่เหลืออีกไม่มากนัก ก็คงจะแล้วแต่ท่านผู้อ่านจะได้พิจารณากันเอาเอง
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านได้โปรดกรุณามีเมตตาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับแก้ไขให้ดียิ่งขึ้นต่อไปดังนี้
งานทางโลกไม่เที่ยง อาจเบนเบี่ยงให้เกิดทุกข์
ทางโลกอาจสนุก พร้อมมีสุขทุกเวลา
กายพังต้องปล่อยวาง จิตเดินทางนับคณา
กายสูญหมดคุณค่า จิตเดินหาตามผลกรรม
กายนั้นมีประโยชน์ จะเกิดโทษไม่มีธรรม
จิตพร้อมเป็นประจำ จิตน้อมธรรมทำเรื่องดี
ร่างกายมีความหมาย ยังไม่ตายธรรมทันที
ทำไปตามหน้าที่ เกิดผลดีมีตามมา
เป็นคนมีธรรมะ พระพุทธศาสนา
รับใช้ที่เกิดมา เมื่อจากลาย่อมไปดี
จิตพร้อมไปนิพพาน ไม่ช้านานอาจวันนี้
ชีวิตธรรมมากมี โลกลาทีตลอดกาลเอย
ปภาวีร์
๓ กรกฎาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น