ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "พุทธศาสนา กับ วิทยาศาสตร์" ซึ่งเป็นสิ่งที่มีค่าอย่างยิ่งที่ครูอาจารย์ที่สอนวิทยาศาสตร์ของประเทศไทยทุกระดับน่าจะลองหาอ่านได้จาก "พุทธศาสนาในฐานะเป็นรากฐานของวิทยาศาสตร์" โดย พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต) (เกี่ยวกับ พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต) : ๑, ๒)
โดยหนังสือดังกล่าวนี้เกี่ยวกับความจริงที่วิทยาศาสตร์ค้นหา (เพื่ออะไร....) และเป็นคำตอบที่พุทธศาสนาค้นพบ (เพื่ออะไร...) นับว่าเป็นหนังสือที่ทรงคุณค่าอย่างยิ่ง จึงอยากจะเชิญชวนทุกท่าน (โดยเฉพาะครูอาจารย์ที่สอนเกี่ยวกับด้านวิทยาศาสตร์) ได้อ่านกัน เพราะจะได้เข้าใจว่าทำไมพุทธศาสนาจึงเป็นรากฐานของวิทยาศาสตร์
โดยหน้า ๑๑๐
"ฝ่ายหนึ่งคือพุทธศาสนานั้น จุดหมายคือ การนำความรู้ความจริงหรือความรู้ในกฎธรรมชาติ มาแก้ปัญหาและพัฒนามนุษย์ให้ถึงความไร้ทุกข์
ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งคือวิทยาศาสตร์ จุดหมายคือ การนำเอาความรู้นั้นมาพิชิตธรรมชาติ แล้วก็หาความสุขความพรั่งพร้อมบำรุงบำเรอตนเองของมนุษย์"
จะเห็นว่าทั้งพุทธศาสนาและวิทยาศาสตร์ ต่างก็เกี่ยวข้องกับความรู้ ธรรมชาติ และเป้าหมายจุดหมายต่างกันอย่างสิ้นเชิง ดังนั้น คงเป็นหน้าที่ของผู้ที่เกี่ยวข้องว่าจะทำอย่างไรที่จะทำให้เกิดประโยชน์สูงสุดเกี่ยวกับเรื่องพุทธศาสนาและวิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณครูอาจารย์ที่สอนด้านวิทยาศาสตร์ทุกท่านทุกระดับของประเทศไทยหากว่าได้ศึกษาให้เข้าใจอย่างถ่องแท้เกี่ยวกับเรื่องความสัมพันธ์กันดังกล่าว เชื่อว่าจะเป็นผลดีต่อการศึกษาวิทยาศาสตร์ของประเทศไทยอย่างยิ่ง
และเป็นธรรมเนียมของผู้เขียนที่ก่อนจากกันจะต้องขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านได้โปรดกรุณาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับปรุงพัฒนาดังนี้
เรียนวิทยาศาสตร์ จะสามารถแก้ปัญหา
พุทธศาสนา สร้างปัญญาแก้ทุกข์ใจ
พิชิตธรรมชาติ อาจเป็นศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่
รู้จริงในจิตใจ สิ่งยิ่งใหญ่น่าเรียนรู้
ความสุขบำเรอตน นี่หนอคนน่าอดสู
ความจริงที่ควรรู้ ความใฝ่รู้สู่พ้นทุกข์
เป้าหมายอาจเหมือนกัน ต่างสร้างสรรค์สู่ความสุข
ให้ถึงความไร้ทุกข์ จิตเป็นสุขทุกเวลา
เรื่องวิทยาศาสตร์ ไม่สามารถเกิดปัญญา
พุทธศาสนา ต้องค้นหาธรรมให้มาก
ไร้ทุกข์ต้องฝึกจิต ให้ใกล้ชิดธรรมชาติ
หมุนเวียนเปลี่ยนภพชาติ ขอตัดขาดชาตินี้เอย
ปภาวีร์
๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๘
๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น