ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "กายเจ็บ... แต่อย่าให้ใจเจ็บ (ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ)" เป็นส่วนหนึ่งจากหนังสือดีๆ ของท่าน ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหนังสือดังกล่าว ได้นำเสนอเกี่ยวกับ
๑. ความคิดจร
๒. ความคิดขยะ
และ ๓. ภาวนา ชนะจิต (ซึ่งเมื่อตอนอ่านเจอคำว่า "ภาวนา ชนะจิต" ทำให้นึกถึงดาราคนที่มีฉายาว่า "ไข่มุกแห่งเอเชีย" เลยทั้งที) แต่คำว่า "ภาวนา ชนะจิต" จากหนังสือดังกล่าวนี้ นับว่าดีอย่างยิ่ง ซึ่งต่อไปนี้เป็นตัวอย่างบางส่วนจากหนังสือ "กายเจ็บ...แต่อย่าให้ใจเจ็บ"
"...เป้าหมายในการภาวนา ชนะจิตของผู้มุ่งที่จะพ้นทุกข์ครับ พระอริยะเจ้าท่านแยกจิตกับความคิดออกจากกัน เหมือนนํ้ากับนํ้ามัน เหมือนขนมชั้น ส่วนพวกเราจิตผสมกับความคิด เละเป็นสังขยา เละเป็นโจ๊ก ก็เลยมีแต่ทุกข์ เจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ..."
"...ดูความคิดจร และความคิดจรจะเกิดก่อนความคิดขยะ ซึ่งความคิดจรนี้ดูยาก เกิดเร็วมากมือใหม่หัดฝึกควรดูความคิดปรุงแต่ง หรือความคิดขยะนี้ไปก่อน พอดูคล่องแล้ว ก็จะดูความคิดจรได้ทันได้ชัดขึ้นครับ ส่วนพระอริยะเจ้านั้น ท่านรู้เท่าทันความคิดจรไม่ให้หลุดเข้ามา และถ้าพลาดหลุดเข้ามา ท่านก็ไม่ยอมให้จิตกับความคิดจรรวมตัวกัน ผลิตความคิดขยะๆ ออกมาครับ ถ้าเราอยากพ้นทุกข์ ก็เอาเวลาว่างๆ ตอนป่วยนี่แหละศึกษาวิจัยความคิดของตนเอง หาความคิดจร ความคิดขยะ จิตเกิดอาการให้พบ ต้องหานะครับ แค่อ่าน แค่ฟัง อย่านึกว่าจะเจอนะครับ..."
นั่นเป็นส่วนหนึ่งของหนังสือดีๆๆ ที่อยากจะเชิญชวนทุกท่านได้อ่าน ซึ่งทุกท่านสามารถ Download ได้ที่ Link ต่อไปนี้
ผู้เขียนเชื่อว่าเมื่อผู้อ่านได้ Download หนังสือดังกล่าว (และได้อ่านแล้ว อาจจะอ่านหลายๆ รอบ) ทุกท่านจะต้องรู้ว่าในแต่ละวันของเรานั้น มีความคิดจร ความคิดขยะ เกิดขึ้นกับตัวของเรามากมายเหลือเกิน ดังนั้น จำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้อง "ภาวนา ชนะจิต" ให้ได้ ขออวยพรให้ทุกท่านมีความคิดจร ความคิดขยะให้น้อยลง (และหมดลงไปในที่สุด)
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ในผู้อ่านทุกท่านได้โปรดเมตตากรุณาพิจารณาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับปรุงพัฒนาต่อไป ดังนี้
ถึงแม้ว่ากายเจ็บ อย่าให้เจ็บที่จิตใจ
ความคิดเกิดเมื่อใด สุขทุกข์ใจในทันที
ความคิดมีหลายอย่าง ย่อมแตกต่างดีไม่ดี
ความคิดจรไม่ดี หาวิธีตัดทันใด
ส่วนความคิดขยะ ต้องลดละออกจากใจ
ความคิดต้องออกไป นิ่งที่ใจให้เป็นนิจ
สติทุกเวลา ภาวนาชนะจิต
ตั้งใจหยุดความคิด ตั้งดวงจิตสงบเย็น
กายเจ็บใจไม่เจ็บ ทุกข์ไม่เก็บให้ลำเค็ญ
ตั้งใจไม่ยากเข็ญ นิ่งให้เป็นเห็นที่ใจ
ตั้งใจภาวนา เกิดคุณค่าที่ยิ่งใหญ่
ความคิดหนีห่างไกล สุขฤทัยใจนิ่งเอย
ปภาวีร์
๑๘ มิถุนายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น