ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "ปราศจากตัณหา - ญาณทรรศน์ สมเด็จพระสังฆราชฯ" คติธรรมคำสอนในเจ้าพระคุณสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก เกี่ยวกับเรื่อง "ปราศจากตัณหา" ซึ่งสามารถรับฟังได้จาก YouTube ต่อไปนี้
ที่จะเป็นผู้สันโดษเต็มความประสงค์ เป็นผู้ไม่หวั่นไหว เป็นผู้รู้ด้วยปัญญา ไม่ติดอยู่ในปัจจุบัน จะต้องปฏิบัติทำลายกิเลสที่เรียกว่า เป็นภิกขุ ประพฤติพรหมจรรย์ สำรวมในกามทั้งหลาย ปราศจากตัณหา ความดิ้นรนทะยานอยาก มีสติอยู่ทุกเมื่อ มีปัญญารู้แจ้งเห็นจริง ดับกิเลสและกองทุกข์ได้ ดั่งนี้แหละจึงจะชื่อว่าเป็นผู้ที่สันโดษ เป็นผู้ไม่หวั่นไหว เป็นผู้รู้อดีต-อนาคตด้วยปัญญา ไม่ติดอยู่ในปัจจุบัน ล่วงเครื่องผูกร้อยรัดใจได้
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องอนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านได้โปรดกรุณาพิจารณาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับปรุงพัฒนาให้ดียิ่งๆ ขึ้นต่อไปดังนี้
ปราศจากตัณหา ต้องค้นหาศึกษาไว้
ตัณหาพาทุกข์ใจ เมื่อเข้าใจให้ลดลง
สติอยู่ทุกเมื่อ จิตอย่าเบื่อเพื่อมั่นคง
ตัณหาจิตต้องปลง ไม่ประสงค์คงต่อไป
ไม่ติดปัจจุบัน จิตสุขสันต์มั่นธรรมไว้
ตัณหาสิ้นทันใด สุขฤทัยใจเบิกบาน
ดับสิ้นในกองทุกข์ จิตเป็นสุขมหาศาล
ตัณหาสิ้นทันกาล ภพเปลี่ยนผ่านนิพพานพลัน
ตัดเครื่องร้อยรัดใจ ที่มัดไว้ให้ขาดกัน
สุขใจในนิรันดร์ ธรรมสร้างสรรค์ปันทุกคน
ตั้งใจตัดตัณหา ทุกเวลาใจอดทน
ธรรมได้สุขกมล สุขเหลือล้นพ้นทุกข์เอย
ที่จะเป็นผู้สันโดษเต็มความประสงค์ เป็นผู้ไม่หวั่นไหว เป็นผู้รู้ด้วยปัญญา ไม่ติดอยู่ในปัจจุบัน จะต้องปฏิบัติทำลายกิเลสที่เรียกว่า เป็นภิกขุ ประพฤติพรหมจรรย์ สำรวมในกามทั้งหลาย ปราศจากตัณหา ความดิ้นรนทะยานอยาก มีสติอยู่ทุกเมื่อ มีปัญญารู้แจ้งเห็นจริง ดับกิเลสและกองทุกข์ได้ ดั่งนี้แหละจึงจะชื่อว่าเป็นผู้ที่สันโดษ เป็นผู้ไม่หวั่นไหว เป็นผู้รู้อดีต-อนาคตด้วยปัญญา ไม่ติดอยู่ในปัจจุบัน ล่วงเครื่องผูกร้อยรัดใจได้
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องอนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านได้โปรดกรุณาพิจารณาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับปรุงพัฒนาให้ดียิ่งๆ ขึ้นต่อไปดังนี้
ปราศจากตัณหา ต้องค้นหาศึกษาไว้
ตัณหาพาทุกข์ใจ เมื่อเข้าใจให้ลดลง
สติอยู่ทุกเมื่อ จิตอย่าเบื่อเพื่อมั่นคง
ตัณหาจิตต้องปลง ไม่ประสงค์คงต่อไป
ไม่ติดปัจจุบัน จิตสุขสันต์มั่นธรรมไว้
ตัณหาสิ้นทันใด สุขฤทัยใจเบิกบาน
ดับสิ้นในกองทุกข์ จิตเป็นสุขมหาศาล
ตัณหาสิ้นทันกาล ภพเปลี่ยนผ่านนิพพานพลัน
ตัดเครื่องร้อยรัดใจ ที่มัดไว้ให้ขาดกัน
สุขใจในนิรันดร์ ธรรมสร้างสรรค์ปันทุกคน
ตั้งใจตัดตัณหา ทุกเวลาใจอดทน
ธรรมได้สุขกมล สุขเหลือล้นพ้นทุกข์เอย
ปภาวีร์
๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น