ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "เหนื่อยก็ไม่พัก หนักก็ไม่วาง : หลวงปู่ชา สุภัทโท" เป็นที่เรื่องที่เกี่ยวกับมนุษย์เราทุกคน ที่จะต้องเจอกับความเหนื่อย เจอกับความหนัก ซึ่งอาจจะเจอมาในระดับมากระดับน้อยแตกต่างกันไปตามฐานะของแต่ละบุคคล
โดยคติธรรมของหลวงปู่ชา มีดังต่อไปนี้
"เราก็ไปสำคัญ มั่นหมายว่า มันเป็นิ้ิที่จิตอย่างนั้น จากนั้นเราไปแบกมัน มันก็หนัก ความหนักนั้นก็ทำ ให้เกิดทุกข์ขึ้นมา"
จากคติธรรมคำสอนข้างต้น เชื่อว่าผู้อ่านทุกท่านคงจะทราบกันดีว่าเป็นอย่างไร ลองคิดทบทวนว่าในชีวิตของเรานั้น มีอะไรที่ยังหนักอยู่ อะไรที่เราแบบเอาไว้อยู่ในขณะนี้ที่ทำให้เราเป็นทุกข์ ลองใช้จิตสั่งวางของหนักนั้นทิ้งไป โดยอาจจะลองทิ้งไปทีละเล็กทีละน้อย คงจะเป็นผลดีในที่สุดอย่างแน่นอน
และเป็นธรรมเนียมเช่นเคย ที่ผู้เขียนขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้เป็นข้อคิดให้ท่านผู้อ่านได้เมตตากรุณาพิจารณาชี้แนะแก้ไขให้ดียิ่งๆ ขึ้น ดังนี้
เหนื่อยให้พัก
หนักให้วาง
ว่างให้ทำ
ธรรมให้มาก
ยากให้แก้
แย่ให้ดี
มีให้ทาน
นานให้หยุด
สุดให้พอ
รอให้ครบ
จบให้คิด
จิตให้ดี
มีสุขเอย
ปภาวีร์
หากเหนื่อยก็ต้องพัก หากว่าหนักก็ต้องวาง
ทำมากก็ไม่ว่าง หาหนทางธรรมมากมี
หากยากก็ต้องแก้ คงไม่แย่แก้ให้ดี
ทำทานให้มากมี ธรรมควรมีดีบรรจบ
นานไปต้องหยุดรอ สุดให้พอรอให้ครบ
คิดดีมีวันจบ แล้วจะพบแต่สิ่งดี
หากเหนื่อยเดี๋ยวก็หาย ไม่ถึงตายสิ้นชีวี
ชีวิตก็เท่านี้ จิตให้ดีมีสุขเอย
ปภาวีร์
๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘
๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น