ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "หลวงปู่จาม มหาปุญโญ : ความพร่ำเผอ จึงทุกข์" หลวงปู่จาม มหาปุญโญ พระอริยสงฆ์ผู้มากบุญที่บรรลุธรรม ท่านมีเมตตามอบคติธรรมคำสอนที่ลึกซึ้ง เพื่อให้พวกเราทุกคนได้น้อมนำนำไปปฏิบัติ โดยคติธรรมคำสอนของหลวงปู่จาม มหาปุญโญ ลองฟังจาก YouTube ต่อไปนี้
https://www.youtube.com/watch?v=mp872H3eEc4&feature=youtu.be
“ความพร่ำเผอของตนนั่นเอง
จึงได้รับผลแห่งความทุกข์ประการใดๆ ในชีวิตของตน”
คติธรรมคำสอนข้างต้นเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการที่ไม่มีสติ การพร่ำเผอ ไม่สนใจ ดังนั้น ในชีวิตประจำวันของคนเราทุกคนหากว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่ตัวของเรามีความพร่ำเผออยู่เป็นประจำ ย่อมจะได้รับความทุกข์เป็นผลตามมาดั่งที่หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ได้มีเมตตาสั่งสอนเรานั่นเอง ด้วยเหตุนี้ เราทุกคนจึงจะต้องพยายามฝึกตนเองให้ทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความพร่ำเผอ คือ "การมีสติ" ในทุกๆ เรืองของตนที่ดำรงอยู่ให้ได้ ยิ่งเมื่อไรหากว่าเราไม่พร่ำเผอ เรามีสติ ย่อมไม่มีความทุกข์เกิดขึ้น และจะพบประสบแต่ความสุขในที่สุด
และเป็นธรรมเนียมของผู้เขียนที่ก่อนจากกันที่จะต้องขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านได้กรุณาพิจารณาชี้แนะดังต่อไปนี้
ชีวิตที่เป็นทุกข์ ไม่มีสุขเพราะพร่ำเผอ
จิตหายไปเสมอ อาจละเมอเหมือนกับฝัน
พร่ำเผอนั้นไม่ดี จิตไม่มีไปไหนกัน
จิตวิ่งทุกวี่วัน เผอเลอกันไม่หยุดนิ่ง
พร้ำเผอทุกเวลา เสียเวลาในทุกสิ่ง
พร้ำเผอเพราะไม่นิ่ง ทุกข์แท้จริงวิ่งเข้ามา
พร่ำเผอนั้นแก้ได้ จิตเข้าใจธรรมเข้าหา
สติทุกเวลา เกิดคุณค่ามาสู่ใจ
เมื่อไรมีสติ สมาธิมากเข้าไว้
ความสุขอันยิ่งใหญ่ เข้ามาไวใจสุขเย็น
พร่ำเผอสิ้นสุดลง สุขดำรงทุกเช้าเย็น
ตั้งใจไม่ยากเย็น แล้วจะเห็นความจริงเอย
ปภาวีร์
๑๖ มีนาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น