คนเกินร้อย หัวใจก็เกินร้อย (เรื่องสั้น เรื่องจริง)

วันนี้ เวลา ตี 4.30 ของวันที่ 9 เดือน 9 ปี 2009 ซึ่งเป็นวันดีที่ทุกอย่างเป็นมงคล จะต้องรีบกลับอุบลราชธานี ดังนั้น หลังจากจ่ายค่าพี่พักเรียบร้อยแล้ว ก็ขึ้นรถแท็กซี่ที่โรงแรมเอเชีย ได้รถหมายเลขทะเบียน ทลT 4167 คนขับเขาบอกให้ระมัดระวังเรื่องคอมพิวเตอร์ Notebook เวลาลงจากแท็กซื่อาจจะลืม เขาก็บอกว่าครั้งต่อไปควรจะใช้กระเป๋าขนาดเล็กๆ แล้วสะพายเอาเพื่อจะได้ไม่ลืม ถ้าลืมแล้วบางครั้งแท็กซี่ก็ไม่ทราบมีผู้โดยสารขึ้นมานั่งต่ออาจจะหยิบเอาไปต่อก็ได้ จะมาโทษแท็กซี่ก็ไม่ได้ เราก็รู้สึกว่า คนขับคนนี้เป็นคนดี เราก็เลยคุยกับเขาเรื่อง "ความเป็นอยู่การประกอบอาชีพในปัจจุบัน" "รายได้จากการขับรถเพียงพอหรือไม่"

เขาก็เล่าให้ฟังว่า เดี๋ยวนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี เพราะผู้โดยสารต่างประเทศน้อยลง ซึ่งโดยปกติเขาจะประจำที่โรงแรมเอเชีย แต่ก่อนก็ได้เหมาไปต่างจังหวัดพัทยา ตลาดน้ำ หรือที่อื่นๆ บ้าง ซึ่งการไปแบบนั้นสบายเนื่องจากไม่ต้องมาทุกข์ร้อนทุกข์ใจว่าวันนี้จะได้ผู้โดยสารหรือไม่ เหมาไปกลับ หรือเหมาไปอย่างเดียวก็เพียงพอสำหรับค่าเช่ารถและค่าใช้จ่ายประจำวัน แต่ปัจจุบันสภาวะเปลี่ยนไป และในปัจจุบันคนขับแท็กซี่ก็ยังเล่าให้ฟังต่อว่าได้กู้เงินโครงการเงินกู้ (กองทุนหมู่บ้าน สมัยนายกทักษิณ) เขาบอกก็ดีเพราะกู้มา 15000 บาท เพื่อลงทุนกับภรรยา และก็ใช้ดอกเบี้ย และเขาก็ให้ข้อมูลต่อไปว่า โครงการนี้ดี คือ เงินไม่หายไปไหน หมู่บ้านก็ได้ดอกเบี้ย เงินต้นยังคงอยู่ เขาก็บอกว่าสมัยนี้การใช้ชีวิตเปลี่ยนไปมาก สภาพแวดล้อมไม่ดี การขายยาบ้า ยาเสพติดมากขึ้น ตัวเขาเองสมัยแต่ก่อนก็ติดเหล้าเหมือนกันเขาเล่าให่้ฟังว่า หนีออกจากบ้านตั้งแต่ ป.2 มาทำงานที่กรุงเทพฯ รับจ้างล้างรถแท็กซี่ ได้วันละไม่กี่บาท สมัยเมื่อ 20 ปีที่แล้ว เก็บออมสินส่งให้ทางบ้านได้เดือนละหลายร้อยบาท หลังจากนั้นโตขึ้นมา ก็ทำงานรับจ้างที่โรงพิมพ์ จนได้ภรรยา อายุเขาตอนนั้นประมาณ 17 ปี ในที่สุดก็ขอให้แม่ที่อยู่ต่างจังหวัดช่วยขายทองให้เพื่อมาค้ำประกันในการขับแท็กซี่ แต่ก็โชคร้ายเกิดอุบัติเหตุรถคว่ำ เงินก็หาย แต่โชคดีคนไม่เป็นไร เขาก็ต้องสู้ต่อไป ต่อมาเขาขอให้ย่าทวดขายควายให้เพื่อมาค้ำขับรถตุ๊กๆ อีกครั้ง และขับรถแท็กซี่อีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ชีวิตตอนนี้ แต่ละวันก็วิ่งตั้งแต่บ่ายถึงเย็นก็ได้เงินพอสมควร วิ่งช่วงกลางคืนก็ได้เงินพอสมควร แต่ เขาก็ใช้ชีวิตไม่คุ้มค่า เพราะเคยติดเหล้า เงินหามาได้ก็กินเหล้า ขับรถได้เงินก็กินเหล้า เป็นอยู่นานหลายปี จนในทีสุดคิดได้เพราะภรรยายื่่นคำขาดให้ และเขาก็ผ่านจุดนั้นมาได้ วิธีการของเขา คือ เวลาช่วงบ่ายจะกระวนกระวายอยากกินเหล้ารู้สึกไม่สดชื่น เขาก็ใช้วิธีกินข้าวแทนให้อิ่มๆ หลังจากนั้น เพื่อนๆ ชวนกินเหล้าร่างกายก็สามารถปรับได้ว่าไม่อยากจะกิน และใจเขาก็รู้สึกว่าไม่อยากจะกินเหล้าแล้ว หมดเพราะมันมามากพอแล้ว สุดท้ายเขาเลิกได้ ชีวิตดีขึ้นมา ภรรยาอาชีพตัดเย็บเสื้อผ้ามีความสุข ลูกๆ มีความสุข ปัจจุบันลูกคนโต อายุ 18 ปี (จบเพียง ม. 3) ทำงานที่หาดใหญ่ส่งเงินให้น้องๆ ได้เรียนหนังสือ เป็นตัวอย่างที่ดีมากเลย มีน้องอีก 2 คน พ่อเลิกเหล้า ขับแท็กซี่ ชีวิตมีความสุข เพราะเลิกเหล้าได้ ตัดใจได้ แต่สิ่งอื่นใดที่เขาได้บอกไว้ว่า ชีวิตคนเราจะต้องไม่ลืมพระคุณของพ่อแม่ เขาเก็บเงินสร้างบ้านให้พ่อแม่ให้ตัวเองไว้ที่ต่างจังหวัดได้เรียบร้อย อย่างที่หวังตั้งใจไว้ มีความสุขกันทุกคน ถึงแม้่ว่าจะเป็นบ้านที่ไม่ใหญ่โตแต่ก็ตามฐานะสภาพของตัวเขาเอง แต่เขาภูมิใจที่เขาทำได้ ทุกครั้งที่เขารู้สึกท้อแท้ เขาจะดูที่เขาที่ฐานะไม่ดีเท่ากับคนที่ด้อยโอกาสกว่าเขา คนด้อยโอกาสเขายังต่อสู้ได้ เขายังหากินได้ เขายังมีครอบครัวที่มีความสุขได้ เขาต้องสู้ และเขาบอกตัวเองเสมอว่า ถึงแม้จะจบเพียง ป.2 แต่หัวใจสู้เต็มร้อย ขณะที่เขาเล่านั้น เขาก็เอามือมาเช็คที่หน้าและดวงตาของเขา ซึ่งทำให้เราที่นั่งฟังอยู่หน้าหลังรู้สึกถึงความในใจ ความภูมิใจ ความมีความสุขของเขา และก็รู้สึกกับเขาว่า เขาคนนี้เป็นคนสู้ชีวิตตัวจริง เป็นตัวอย่างหนึ่ง ของคนอีสานบ้านเรา

ที่นั่งฟังเขามานั้นจากโรงแรมเอเชียมาที่สนามบินสุวรรณภูมิใช้เวลาประมาณ 30 นาที แต่รู้สึกว่าเราได้เรียนรู้อะไรมากมายจากเขาคนนั้น เขาได้ให้ข้อคิดที่เป็นประโยชน์อย่างมากของลูกผู้ชายที่ไม่มีโอกาสทางการศึกษา แล้วมาใช้ชีวิตในกรุง ที่ไม่รู้จะไปรอดหรือไม่ แต่เขาก็ได้แสดงให้เห็นแล้วว่าทุกสิ่งทุกอย่างสร้างและผ่านมาด้วยจิตใจที่ต้องสู้และเข็มแข็ง เราขอสดุดีให้เขาคนนั้น คนขับรถ ทลT 4167 ก่อนจะลงจากรถ ถามเขาว่าเป็นคนที่ไหน เขาบอกว่า เป็นคนร้อยเอ็ด ยิ่งทำให้เรารู้สึกว่า นี้่แหละ ตัวจริงเสียงจริงของคนเกินร้อย คนเมืองร้อยเอ็ด เพราะ เราก็คนเมืองเกินร้อยเหมือนกัน

มนูญ ศรีวิรัตน์

บันทึกเรืองราวเรื่องสั้น วันที่ 9 เดือน 9 ปี 2009 เพื่อถ่่ายทอดให้คนอื่นๆ ได้รับฟัง ได้อ่าน ต่อไป ขอบคุณมากสำหรับวันที่ดีๆ วันนี้