วันพุธที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2553

ถ้าหากไม่มีพรุ่งนี้ เราจะทำอย่างไรดี

ถ้าหากไม่มีวันพรุ่งนี้ อาจจะเป็นเรื่องที่หลายๆ ท่านอาจจะยังไม่ได้คิดเอาไว้ก็ได้ สำหรับผู้เขียนก็หยุดคิดนิดหนึ่งอยู่เหมือนกันว่า ถ้าไม่มีพรุ่งนี้แล้วเราจะทำอย่างไรดี เป็นเรืองที่ใจหายเป็นอย่างมาก เพราะมันหมายความว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกใบนี้ได้หยุดหมดไป ไม่มีอะไรจะเหลืออยู่อีกต่อไป  ที่นี้่เราลองมานั่งคิดดูว่าถ้าหากเป็นอย่างนั้นจริงๆ เรานั้นมีเรื่องต่างๆ มากมายเหลือเกินที่ยังไม่ได้ลงมือทำ ก็อาจจะเป็นเพราะเรารอนั้นรอนี้ รอไปก่อน ซึ่งบางครั้งก็รู้สึกอยู่เหมือนกันว่า ทำไมเราไม่ลงมือทำเสียที

ที่หลายๆ ท่านรีรอไม่ลงมือทำในส่ิงที่ตัวเองต้องการจะทำ  ก็เพราะคิดว่าเอาไว้พรุ่งนี้ก็ได้ เอาไว้วันหน้าก็ได้ เพราะยังมีเวลาอีกมากมายที่เหลืออยู่ ท่านไม่เคยคิดว่าในของเราจะแตกสลาย แต่ถ้าหากเราลองคิดใหม่ละครับว่าไม่เกี่ยวข้องกับโลกจะแตก แต่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเวลาของเรากำลังจะหมดไปในวันพรุ่งนี้ 

ท่านเชื่อหรือไม่ว่า ถ้าหากเราใช้เวลาที่ผ่านมาไม่คุ้มค่า เวลาของเราก็จะเหลือน้อยลง และเมื่อไรก็ตามยิ่งเราใช้เวลาโดยที่ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลยในการดำรงชีวิต ในการเล่าเรียน ในการกระทำการสิ่งใดก็ตามแต่ เวลาของเรายิ่งจะหมดลง และจะทำให้เราไม่มีพรุ่งนี้สำหรับทำการใดๆ 

ผู้เขียนก็กำลังคิดเช่นกันว่า ที่ผ่านมานั้นได้ใช้เวลาไปโดยเปล่าประโยชน์มีอะไรบ้าง ซึ่งมากมายเหลือเกินจนนับและกล่าวไม่ได้  ซึ่งก็ย่อมแสดงว่าเวลาของผู้เขียนก็เริ่มจะเหลือน้อยลงไป ที่นี้เราจะทำอย่างไรดีละครับ เพื่อให้เรามีเวลามากขึ้นเพื่อวันพรุ่งนี้  ซึ่งมันมีเพียงหนทางเดียวเท่านั้นที่เหลืออยู่นั้นคือ จะต้องลงมือทำในวินาทีนี้ นาทีนี้ ชั่วโมงนี้  และจะต้องทำในสิ่งนั้นๆ ด้วยเวลาที่น้อยที่สุดด้วยสติสมาธิและปัญญา  แต่ที่กล่าวมาผู้เขียนก็ยังทำไม่ได้เช่นกัน เราจะต้องฝึกและฝึกและฝึกให้จงได้

ก่อนจากผู้เขียนมีสิ่งหนึ่งที่จะมอบให้ผู้อ่านทุกท่านได้รับฟังเพื่อเป็นสิ่งที่เตือนใจของเราทุกคนให้ก้าวพ้นวันนี้ เพื่อวันที่ดีๆ ในวันพรุ่งนี้ คือ เพลงนี้  และขออวยพรให้ทุกท่านได้ไปต่อให้วันพรุ่งนี้
มนูญ​​ ศรีวิรัตน์

1 ความคิดเห็น: