ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "ไม่ให้สันโดษในกุศลธรรม- ญาณทรรศน์ สมเด็จพระสังฆราชฯ" คติธรรมคำสอนในเจ้าพระคุณสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก เกี่ยวกับเรื่อง "ไม่ให้สันโดษในกุศลธรรม" ซึ่งสามารถรับฟังได้จาก YouTube ต่อไปนี้
https://www.youtube.com/watch?v=Ka7tQwACc_A&nohtml5=False
พระพุทธเจ้าตรัสสอนไม่ให้สันโดษในกุศลธรรมทั้งหลาย คือในการละความชั่ว กระทำความดี อันต้องอาศัยความเพียร ในเมื่อยังมีความชั่วที่จะต้องละ ยังมีความดีที่จะต้องทำ เพราะฉะนั้น จึงตรัสไม่ให้สันโดษในกุศลธรรมทั้งหลาย รวมความก็คือ เมื่อยังมีเหตุที่จะต้องปฏิบัติ ก็ต้องปฏิบัติในเหตุ ให้ยิ่งๆ ขึ้นไปแต่ว่าในผลที่ได้นั้น ให้มีความสันโดษ และเมื่อมีความสันโดษในผลดั่งนี้ ก็จะทำให้มีความสุข
คติธรรมคำสอนในเจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราช ฯ ข้างต้นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับทุกคนทุกท่านรู้ดีว่า "สันโดษ" คืออะไร สำหรับเรื่องของกุศลธรรมนั้นต้องไม่ต้องสันโดษ ยิ่งปฏิบัตยิ่งทำมากเท่าไร ก็น่าจะเป็นผลดียิ่งๆ ขึ้นต่อไป
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านทุกท่านได้กรุณาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับปรุงแก้ไขให้ดียิ่งๆ ขึ้นต่อไป ดังนี้
สันโดษอาจพอดี เท่าที่มีดีแน่นอน
บางครั้งอย่าตัดรอน มีทุกตอนย้อนกว่าเดิม
กุศลธรรมให้มาก ไม่ได้ยากหากจะเติม
สันโดษจะต้องเสริม จะต้องเพิ่มเริ่มทันที
ความดีมีต้องทำ กุศลธรรมนำชีวี
เรื่องธรรมทำมากมี ย่อมจะดีมีต่อตน
ต้องอาศัยความเพียร จิตปรับเปลี่ยนเตือนกมล
กุศลธรรมมากล้น มีทุกคนพ้นจากภัย
ละชั่วประพฤติดี ธรรมสิ่งดีที่ยิ่งใหญ่
ทำดีให้มากไว้ ทำเรื่อยไปในทุกวัน
กุศลธรรมหมั่นทำ จิตจดจำนำสร้างสรรค์
ความชั่วหมดไปพลัน ดีเท่านั้นที่ทำเอย
ปภาวีร์
https://www.youtube.com/watch?v=Ka7tQwACc_A&nohtml5=False
พระพุทธเจ้าตรัสสอนไม่ให้สันโดษในกุศลธรรมทั้งหลาย คือในการละความชั่ว กระทำความดี อันต้องอาศัยความเพียร ในเมื่อยังมีความชั่วที่จะต้องละ ยังมีความดีที่จะต้องทำ เพราะฉะนั้น จึงตรัสไม่ให้สันโดษในกุศลธรรมทั้งหลาย รวมความก็คือ เมื่อยังมีเหตุที่จะต้องปฏิบัติ ก็ต้องปฏิบัติในเหตุ ให้ยิ่งๆ ขึ้นไปแต่ว่าในผลที่ได้นั้น ให้มีความสันโดษ และเมื่อมีความสันโดษในผลดั่งนี้ ก็จะทำให้มีความสุข
คติธรรมคำสอนในเจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราช ฯ ข้างต้นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับทุกคนทุกท่านรู้ดีว่า "สันโดษ" คืออะไร สำหรับเรื่องของกุศลธรรมนั้นต้องไม่ต้องสันโดษ ยิ่งปฏิบัตยิ่งทำมากเท่าไร ก็น่าจะเป็นผลดียิ่งๆ ขึ้นต่อไป
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านทุกท่านได้กรุณาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับปรุงแก้ไขให้ดียิ่งๆ ขึ้นต่อไป ดังนี้
สันโดษอาจพอดี เท่าที่มีดีแน่นอน
บางครั้งอย่าตัดรอน มีทุกตอนย้อนกว่าเดิม
กุศลธรรมให้มาก ไม่ได้ยากหากจะเติม
สันโดษจะต้องเสริม จะต้องเพิ่มเริ่มทันที
ความดีมีต้องทำ กุศลธรรมนำชีวี
เรื่องธรรมทำมากมี ย่อมจะดีมีต่อตน
ต้องอาศัยความเพียร จิตปรับเปลี่ยนเตือนกมล
กุศลธรรมมากล้น มีทุกคนพ้นจากภัย
ละชั่วประพฤติดี ธรรมสิ่งดีที่ยิ่งใหญ่
ทำดีให้มากไว้ ทำเรื่อยไปในทุกวัน
กุศลธรรมหมั่นทำ จิตจดจำนำสร้างสรรค์
ความชั่วหมดไปพลัน ดีเท่านั้นที่ทำเอย
ปภาวีร์
๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น