ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "ทะยานอยากไปใน ลาภ ยศ สรรเสริญ- ญาณทรรศน์ สมเด็จพระสังฆราชฯ" คติธรรมคำสอนในเจ้าพระคุณสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก เกี่ยวกับเรื่อง "ความทะยานอยาก" ซึ่งสามารถรับฟังได้จาก YouTube ต่อไปนี้
https://www.youtube.com/watch?v=esinbWSuD2M&nohtml5=False
เมื่อมีความทะยานอยากอันเป็นตัณหา ก็คือทะยานอยากไปใน ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข จึงเท่ากับเป็นผู้ที่ไม่มีปัญญารู้ รู้เบื้องปลายทั้งสอง ก็คือไม่รู้อนาคต ไม่รู้อดีต จึงได้หน่วงคิดถึงอดีต หวังอนาคต และติดอยู่ในปัจจุบัน ลักษณะดังนี้เป็นลักษณะที่ขาดปัญญา จึงหลงใหลไขว่คว้าอดีตบ้าง อนาคตบ้าง ปัจจุบันบ้าง วุ่นวายสับสน
คติธรรมคำสอนของเจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราช ฯ ข้างต้นเกี่ยวกับความทะยานอยากนั้น เป็นสิ่งทำให้ตัวของเราเร้าร้อนร้อนใจในเมื่อมีความทะยานอยาก ดังนั้น เมื่อไหร่ก็ตามที่เราเกิดมีความทะยานอยาก ย่อมอาจจะเกิดความเสียหายอันไม่เป็นประโยชน์ตามมาให้ที่สุด
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านทุกท่านได้โปรดพิจารณาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับปรุงพัฒนาให้ดียิ่งๆ ขึ้นต่อไป ดังนี้
อันความทะยานอยาก ยิ่งมีมากยากแก้ไข
ทะยานอยากเรื่อยไป ทุกข์ต่อไปในทันที
ลาภยศสรรเสริญ ไม่เจริญเกินไม่ดี
มีมากทุกข์ชีวี ใครว่าดีมีต่อไป
หลงไหลใจเป็นทุกข์ สิ้นสนุกสุขหรือไม่
ทุกคนสนถามใจ ธรรมหรือไม่ใจรู้ดี
ทะยานอยากมากเรื่อง ยิ่งต่อเนื่องเปลืองฤดี
คิดทำในสิ่งดี คือวิธีมีสุขเย็น
วุ่นวายและสับสน ทุกข์กมลทุกเช้าเย็น
ธรรมได้จิตบำเพ็ญ แล้วจะเห็นเป็นอย่างไร
ทะยานอยากสิ้นลง ธรรมดำรงคงต่อไป
ชีวิตตายเมื่อไหร ย่อมจากไปใจสุขเอย
ปภาวีร์
https://www.youtube.com/watch?v=esinbWSuD2M&nohtml5=False
เมื่อมีความทะยานอยากอันเป็นตัณหา ก็คือทะยานอยากไปใน ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข จึงเท่ากับเป็นผู้ที่ไม่มีปัญญารู้ รู้เบื้องปลายทั้งสอง ก็คือไม่รู้อนาคต ไม่รู้อดีต จึงได้หน่วงคิดถึงอดีต หวังอนาคต และติดอยู่ในปัจจุบัน ลักษณะดังนี้เป็นลักษณะที่ขาดปัญญา จึงหลงใหลไขว่คว้าอดีตบ้าง อนาคตบ้าง ปัจจุบันบ้าง วุ่นวายสับสน
คติธรรมคำสอนของเจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราช ฯ ข้างต้นเกี่ยวกับความทะยานอยากนั้น เป็นสิ่งทำให้ตัวของเราเร้าร้อนร้อนใจในเมื่อมีความทะยานอยาก ดังนั้น เมื่อไหร่ก็ตามที่เราเกิดมีความทะยานอยาก ย่อมอาจจะเกิดความเสียหายอันไม่เป็นประโยชน์ตามมาให้ที่สุด
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านทุกท่านได้โปรดพิจารณาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับปรุงพัฒนาให้ดียิ่งๆ ขึ้นต่อไป ดังนี้
อันความทะยานอยาก ยิ่งมีมากยากแก้ไข
ทะยานอยากเรื่อยไป ทุกข์ต่อไปในทันที
ลาภยศสรรเสริญ ไม่เจริญเกินไม่ดี
มีมากทุกข์ชีวี ใครว่าดีมีต่อไป
หลงไหลใจเป็นทุกข์ สิ้นสนุกสุขหรือไม่
ทุกคนสนถามใจ ธรรมหรือไม่ใจรู้ดี
ทะยานอยากมากเรื่อง ยิ่งต่อเนื่องเปลืองฤดี
คิดทำในสิ่งดี คือวิธีมีสุขเย็น
วุ่นวายและสับสน ทุกข์กมลทุกเช้าเย็น
ธรรมได้จิตบำเพ็ญ แล้วจะเห็นเป็นอย่างไร
ทะยานอยากสิ้นลง ธรรมดำรงคงต่อไป
ชีวิตตายเมื่อไหร ย่อมจากไปใจสุขเอย
๒ ตุลาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น