ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ ระวังใหดีจะเปนบาป เมตตาจะพาตกเหว" คติธรรมคำสอนของท่านหลวงปู่ดู่ สั้นๆ คือ "เมตตาจะพาตกเหว" ขอเชิญทุกท่านได้อ่านตามรูปภาพต่อไปนี้
“ใหระวังใหดีจะเปนบาป เปรียบเสมือนกับการจุดไฟไว ตรงกลางระหวางคนสองคน ถาเราเอาธรรมะไปชวนเขา เขา ไมเห็นดวย ปรามาสธรรมนี้ซึ่งเปนธรรมของพระพุทธเจา ก็เทากับเราเปนคนกอ แลวเขาเปนคนจุดไฟ... บาปทั้งคู เรียกวา เมตตาจะพาตกเหว”
“เหมือนกับมีชายคนหนึ่งตกอยูในเหวลึก มีผูจะมาชวย คนที่ ๑ มีเมตตาจะมาชวย เอาเชือกดึงขึ้นจากเหว ดึงไมไหว จึงตกลงไปในเหวเหมือนกัน คนที่ ๒ มีกรุณามาชวยดึงอีก ก็ตกลงเหวอีก คนที่ ๓ มีมุทิตามาชวยดึงอีกก็พลาดตกเหวอีก เชนกัน คนที่ ๔ สุดทาย เปนผูมีอุเบกขาธรรม เห็นวาเหวนี้ลึก เกินกวากำลังของตนที่จะชวย ก็มิไดทำประการใดทั้งๆ ที่จิต ใจก็มีเมตตาธรรม ที่จะชวยเหลืออยู คนสุดทายนี้จึงรอดชีวิต จากการตกเหวตาม เพราะอุเบกขาธรรมนี้แล”
คติธรรมคำสอนของหลวงปู่ดู่ข้างต้นเป็นสิ่งที่ทุกคนจะต้องสนใจให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าหากว่าพิจารณาให้ดีแล้ว ย่อมจะดีอย่างแน่นอน
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านทุกท่านได้โปรดพิจารณาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับปรุงพัฒนาให้ดียิ่งๆ ขึ้นต่อไป ดังนี้
ต้องพิจารณา ใช้เมตตาพาแก้ไข
ปัญหาเล็กหรือใหญ่ เมตตาไว้ให้มากมี
บางสิ่งต้องไตร่ตรอง จิตจดจองมองให้ดี
เมตตาเป็นสิ่งดี ให้พอดีมีต่อไป
ต้องอุเบกขาธรรม ฝึกประจำนำเข้าใจ
เมตตาให้อภัย ไม่เป็นภัยในทุกคน
พรหมวิหารสี่ข้อ มีให้พอต่อกมล
ธรรมะมีมากล้น เพื่อหลีกพ้นวนเวียนตาย
เมตตาธรรมนำสุข ไม่มีทุกข์หญิงหรือชาย
เรื่องธรรมอย่าได้อาย ยังไม่สายกายดับลง
อุเบกขาวางเฉย ฝึกให้เคยพร้อมวางปลง
ทุกสิ่งไม่ยืนยง จิตมั่นคงนิพพานเอย
ปภาวีร์
“เหมือนกับมีชายคนหนึ่งตกอยูในเหวลึก มีผูจะมาชวย คนที่ ๑ มีเมตตาจะมาชวย เอาเชือกดึงขึ้นจากเหว ดึงไมไหว จึงตกลงไปในเหวเหมือนกัน คนที่ ๒ มีกรุณามาชวยดึงอีก ก็ตกลงเหวอีก คนที่ ๓ มีมุทิตามาชวยดึงอีกก็พลาดตกเหวอีก เชนกัน คนที่ ๔ สุดทาย เปนผูมีอุเบกขาธรรม เห็นวาเหวนี้ลึก เกินกวากำลังของตนที่จะชวย ก็มิไดทำประการใดทั้งๆ ที่จิต ใจก็มีเมตตาธรรม ที่จะชวยเหลืออยู คนสุดทายนี้จึงรอดชีวิต จากการตกเหวตาม เพราะอุเบกขาธรรมนี้แล”
คติธรรมคำสอนของหลวงปู่ดู่ข้างต้นเป็นสิ่งที่ทุกคนจะต้องสนใจให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าหากว่าพิจารณาให้ดีแล้ว ย่อมจะดีอย่างแน่นอน
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านทุกท่านได้โปรดพิจารณาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับปรุงพัฒนาให้ดียิ่งๆ ขึ้นต่อไป ดังนี้
ต้องพิจารณา ใช้เมตตาพาแก้ไข
ปัญหาเล็กหรือใหญ่ เมตตาไว้ให้มากมี
บางสิ่งต้องไตร่ตรอง จิตจดจองมองให้ดี
เมตตาเป็นสิ่งดี ให้พอดีมีต่อไป
ต้องอุเบกขาธรรม ฝึกประจำนำเข้าใจ
เมตตาให้อภัย ไม่เป็นภัยในทุกคน
พรหมวิหารสี่ข้อ มีให้พอต่อกมล
ธรรมะมีมากล้น เพื่อหลีกพ้นวนเวียนตาย
เมตตาธรรมนำสุข ไม่มีทุกข์หญิงหรือชาย
เรื่องธรรมอย่าได้อาย ยังไม่สายกายดับลง
อุเบกขาวางเฉย ฝึกให้เคยพร้อมวางปลง
ทุกสิ่งไม่ยืนยง จิตมั่นคงนิพพานเอย
ปภาวีร์
๒๖ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น