ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "จงมีตนเป็นเกาะเป็นที่พึ่ง- ญาณทรรศน์ สมเด็จพระสังฆราชฯ" คติธรรมคำสอนในเจ้าพระคุณสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก เกี่ยวกับเรื่อง "การมีตนเป็นเกาะเป็นที่พึง" ดังรูปภาพต่อไปนี้
อย่ามีสิ่งอื่นเป็นเกาะเป็นที่พึ่ง จงมีธรรมเป็น
เกาะเป็นที่พึ่ง อย่ามีสิ่งอื่นเป็นเกาะเป็นที่พึ่ง"
คติธรรมคำสอนในเจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราช ฯ ข้างต้นเป็นสิ่งที่ทุกคนจะต้องพึ่งตนเองให้ได้ และนอกจากต้องพึ่งตนแล้ว จะต้องน้อมนำเอาธรรมมาเป็นที่พึ่งให้ได้ แล้วในที่สุด ที่พึ่งของเราจะเป็นสิ่งที่ตัวเราเองจะต้องพึ่งเป็นสิ่งสุดท้ายในที่สุด
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านทุกท่านได้โปรดมีเมตตากรุณาพิจารณาชี้แนะแนะนำเพื่อการปรับปรุงพัฒนาให้ดียิ่งๆ ขึ้นต่อไป ดังนี้
ตนเป็นเกาะที่พึ่ง จิตโน้มดึงธรรมเข้ามา
ตนพึ่งตนสนนำพา ย่อมมีค่าพาสุขี
อย่าให้มีสิ่งอื่น จิตต้องตื่นทุกนาที
น้อมธรรมเข้าชีวี ตนรู้ดีพึ่งที่ใจ
พึ่งตนสนทำดี ยิ่งมากมีดียิ่งใหญ่
เกาะธรรมมากเข้าไว้ หากตายไปใจเบิกบาน
ตนที่พึ่งแห่งตน ให้มากล้นมหาศาล
ฝึกตนทนให้นาน อีกไม่นานตายแน่นอน
มีตนพึ่งตนได้ พึ่งมากไว้ให้ได้ก่อน
พึ่งตนอย่าตัดรอน พึ่งถาวรก่อนสายไป
สิ่งอื่นอย่าให้มี ธรรมพึ่งดีมีต่อไป
พึ่งตนธรรมที่ใจ เกาะพึ่งไว้ให้มากเอย
ปภาวีร์
๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น