ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "พยายามปฏิบัติ- ญาณทรรศน์ สมเด็จพระสังฆราชฯ" คติธรรมคำสอนในเจ้าพระคุณสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก เกี่ยวกับเรื่อง "พยายามปฏิบัติ" ซึ่งสามารถรับฟังได้จาก YouTube ต่อไปนี้
https://www.youtube.com/watch?v=gRK9HGc7d9E&list=PLlUF6ZLOol0HKTwXPHu87ORwZh_4axEJ4&index=19
เมื่อน้อมจิตให้เข้ามาอยู่ในสัมมาสติ สัมมาสมาธิได้แล้ว จิตก็ไม่พอใจที่จะน้อมไปในฝ่ายกามาพจร เพราะว่าน้อมมาอยู่ตัวในฝ่ายกุศลได้แล้ว เพราะฉะนั้นผู้ปฏิบัติธรรมะจึงต้องพยายามปฏิบัติ ทำสัมมาสติสัมมาสมาธิ อันเป็นไปเพื่อสัมมาทิฏฐิหรือสัมมัปปัญญาอยู่เสมอๆ บ่อยๆ ทำให้มาก ทำให้อยู่ได้นานขึ้นๆ จนถึงจิตน้อมมาอยู่ตัวในฝ่ายกุศลเป็นกุศลวาสนา
คติธรรมคำสอนในเจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราช ฯ เกี่ยวกับเรื่องของการพยายามปฏิบัติข้างต้น เป็นสิ่งที่เราทุกคนจะต้องพยายาเช่นกัน หากว่าพยายามมากเท่าไหร่ ยิ่งจะเป็นผลดีมีมากในเท่านั้น ดังนั้น เมื่อเราทุกคนยังมีลมหายใจในขณะนี้แล้วนั้น คงจะต้องพยายามปฏิบัติกันให้มากๆๆ ซึ่งเชื่อว่าในที่สุด จะได้ประสบพบสิ่งที่ดีงามอย่างแน่นอน
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องขออนญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านทุกท่านได้โปรดเมตตาพิจารณาแนะนำชี้แนะเพื่อการปรับปรุงพัฒนาให้ดียิ่งๆ ขึ้นต่อไป ดังนี้
พยายามปฏิบัติ จิตผูกมัดรัดในธรรม
พยายามประจำ พร้อมจดจำนำต่อไป
สัมมัปปัญญา ทุกเวลาเสมอไป
เป็นคนย่อมทำได้ ธรรมเมื่อไหร่ใจรู้ดี
ต้องทำให้มากมาก สิ่งไม่ยากอยากทุกที
ปฏิบัติมากมี พบสิ่งดีมีแน่นอน
ทุกคนมีลมหายใจ ตายเมื่อไหร่ไม่กลับย้อน
ตายได้ในทุกตอน อย่าตัดรอนก่อนสายไป
ธรรมะจะพารู้ จิตต้องสู้อยู่เรื่อยไป
มีธรรมให้มากไว้ อยู่ที่ใจให้รู้ดี
ปฏิบัติทุกวัน ธรรมสร้างสรรค์หมั่นชีวี
นานไปย่อมได้ดี เห็นทันทีลองตายเอย
ปภาวีร์
https://www.youtube.com/watch?v=gRK9HGc7d9E&list=PLlUF6ZLOol0HKTwXPHu87ORwZh_4axEJ4&index=19
เมื่อน้อมจิตให้เข้ามาอยู่ในสัมมาสติ สัมมาสมาธิได้แล้ว จิตก็ไม่พอใจที่จะน้อมไปในฝ่ายกามาพจร เพราะว่าน้อมมาอยู่ตัวในฝ่ายกุศลได้แล้ว เพราะฉะนั้นผู้ปฏิบัติธรรมะจึงต้องพยายามปฏิบัติ ทำสัมมาสติสัมมาสมาธิ อันเป็นไปเพื่อสัมมาทิฏฐิหรือสัมมัปปัญญาอยู่เสมอๆ บ่อยๆ ทำให้มาก ทำให้อยู่ได้นานขึ้นๆ จนถึงจิตน้อมมาอยู่ตัวในฝ่ายกุศลเป็นกุศลวาสนา
คติธรรมคำสอนในเจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราช ฯ เกี่ยวกับเรื่องของการพยายามปฏิบัติข้างต้น เป็นสิ่งที่เราทุกคนจะต้องพยายาเช่นกัน หากว่าพยายามมากเท่าไหร่ ยิ่งจะเป็นผลดีมีมากในเท่านั้น ดังนั้น เมื่อเราทุกคนยังมีลมหายใจในขณะนี้แล้วนั้น คงจะต้องพยายามปฏิบัติกันให้มากๆๆ ซึ่งเชื่อว่าในที่สุด จะได้ประสบพบสิ่งที่ดีงามอย่างแน่นอน
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องขออนญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านทุกท่านได้โปรดเมตตาพิจารณาแนะนำชี้แนะเพื่อการปรับปรุงพัฒนาให้ดียิ่งๆ ขึ้นต่อไป ดังนี้
พยายามปฏิบัติ จิตผูกมัดรัดในธรรม
พยายามประจำ พร้อมจดจำนำต่อไป
สัมมัปปัญญา ทุกเวลาเสมอไป
เป็นคนย่อมทำได้ ธรรมเมื่อไหร่ใจรู้ดี
ต้องทำให้มากมาก สิ่งไม่ยากอยากทุกที
ปฏิบัติมากมี พบสิ่งดีมีแน่นอน
ทุกคนมีลมหายใจ ตายเมื่อไหร่ไม่กลับย้อน
ตายได้ในทุกตอน อย่าตัดรอนก่อนสายไป
ธรรมะจะพารู้ จิตต้องสู้อยู่เรื่อยไป
มีธรรมให้มากไว้ อยู่ที่ใจให้รู้ดี
ปฏิบัติทุกวัน ธรรมสร้างสรรค์หมั่นชีวี
นานไปย่อมได้ดี เห็นทันทีลองตายเอย
ปภาวีร์
๑๖ มิถุนายน ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น