ธรรมะเพื่อชีวิต ตอน "ยินดียินร้าย - พุทธทาสภิกขุ" มนุษย์เราทุกคนเกิดมาต่างก็ต้องประสบพบกับคำว่า "ยินดียินร้าย" ดังนั้น ลองฟังคติธรรมคำสอนของท่านพุทธทาสภิกขุเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวได้ที่
คนโง่มันก็ยังมีจิตใจหวั่นไหว ไปตามที่ฝนตก ฝนไม่ตก แดดออก แดดไม่ออก อะไรต่าง ๆ นา ๆ ตื้น ๆ ง่าย ๆ นี่มันมีจิตใจเปลี่ยนไป ขึ้นลงมาก ยินดีก็บ้าชนิดหนึ่ง ยินร้ายก็บ้าชนิดหนึ่ง
คติธรรมคำสอนของท่านพุทธทาสภิกขุข้างต้นนั้น เชื่อว่าต้องเกิดกับเราทุกคนอย่างแน่นอน คือ "ยินดียินร้าย" ดังนั้น คงจะต้องเป็นหน้าที่ของทุกท่านที่จะได้น้อมนำคิดตามว่า ตัวของเรามี "ยินดียินร้าย" มากน้อยเพียงใด
และเป็นธรรมเนียมที่ผู้เขียนจะต้องขออนุญาตฝากกาพย์ยานี ๑๑ ไว้ให้ท่านผู้อ่านทุกท่านได้โปรดเมตตาพิจารณาชี้แนะเพื่อการปรับปรุงแก้ไขให้ดียิ่งๆ ขึ้นต่อไป ดังนี้
อันยินดียินร้าย หญิงหรือชายมีแน่นอน
มีได้ในทุกตอน มีมาก่อนตอนเป็นคน
คนโง่จิตหวั่นไหว มีจิตใจไม่อดทน
จิตใจยิ่งหมองหม่น ไม่ได้สนในเรื่องธรรม
หวั่นไหวในทุกเรื่อง ยิ่งต่อเนื่องเป็นประจำ
ความทุกข์จะตอกย้ำ ทุกข์พร้อมนำสุขไม่มี
ยินดีก็เป็นบ้า ยินร้ายบ้าพาไม่ดี
ขึ้นลงปลงไม่มี เศร้าชีวีมีระทม
จิตใจที่เปลี่ยนไป ทุกข์ฤทัยใจตรอมตรม
ธรรมะไม่ชื่นชม ไม่นิยมจมจนตาย
ยินดียินร้ายมาก ไม่สามารถยากจะหาย
เรื่องธรรมอย่าเสียดาย หญิงหรือชายตายแน่เอย
ปภาวีร์
๑๕ มกราคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น