วันศุกร์ที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2553

หมด

หมด เป็นสิ่งหนึ่งที่คนเราไม่ต้องการได้ยิน ไม่ต้องการได้รับ เหมือนเราตั้งใจจะไปซื้อของสินค้าบางอย่างในร้านหรือห้างแห่งหนึ่ง ปรากฏว่าเมื่อไปถึงพนักงานขายคนขาย เขาบอกเราว่า หมด เราเองเมื่อได้ยินดังนั้นแล้ว ก็ หมด เช่นกัน แต่เป็นการหมดอารมณ์หรือเสียอารมณ์

หมด เป็นสิ่งที่บ่งบอก ถึงการเคยมีมาของบางสิ่งบางอย่าง ซึ่งไม่ว่าจะเป็นข้าวของเงินทองที่เคยมี เช่น การเคยมีเงินจำนวนหนึ่ง (หนึ่งบาง หนึ่งหมื่น หนึ่งแสน หนึ่งล้าน) แล้วมันหมดไปเพราะการใช้จ่าย การเคยมีน้ำมันในถังรถยนต์ของเรา แล้วมันหมดไปเพราะการขับขี่ การเคยมีความรักให้ใครสักคนหนึ่ง แล้วมันหมดไปเพราะเขาไม่ได้รักเราแล้ว (มันเกี่ยวกันหรือเปล่าเนี้ย) เป็นต้น

หมด เป็นสิ่งที่เรามนุษย์ไม่ต้องการ เพราะทำให้เราเป็นทุกข์ ว่าสิ่งที่มันหมดไปนั้น เราจะหามาได้อีกอย่างไร เกิดความอยากควบคู่มากับคำว่า หมด ขึ้นมาทันที่ แต่เมื่อไรก็ตาม หากที่หมดไปแล้วมันไม่มีค่ากับเราเอาเสียเลย เราก็ไม่เกิดความอยากไม่มีความอยากขึ้นมาอีก กล่าวง่ายๆ คือ ไม่ต้องการอีกแล้ว

หมด เป็นสิ่งที่ทุกคนล้วนให้ความสำคัญกับมัน เพราะบางครั้งเราจะใจจดใจจ่อว่าเมื่อไรมันจะหมดเสีย ถ้าหากเป็นสิ่งที่ดีมีประโยชน์เราก็ไม่อยากให้มันหมดไปจากโลกนี้ (เช่น อากาศ น้ำมัน) ในทางตรงกันข้าม ถ้าหากสิ่งไหนไม่ดีไม่มีประโยชน์ เราก็อยากจะให้มันหมดสูญสิ้นไปจากโลกใบนี้ของเรา (เช่น น้ำเสีย ขยะ) ดังนั้น จะเห็นว่า ของที่เราคิดว่าดีๆ หากหมดไป เราก็เสียใจ ของที่เราคิดว่าไม่ดีหากหมดไปเราก็ดีใจ (คนดีๆ ในสังคมหากหมดไปจากประเทศไทยของเรา เราคงจะเสียใจเป็นอย่างมาก แต่สำหรับคนไม่ดี หากรีบหมดไปจากสังคมไทยคงจะดีไม่น้อย)

แล้วท่านเคยถามตัวเองหรือไม่ครับ ว่า มีอะไรที่หมดไปแล้ว เราดีใจ หรือ เสียใจบ้าง ในแต่วันหนึ่งๆ ของเราคงจะต้องมีสิ่งที่หมดไปทั้งเป็นสิ่งที่ดีและไม่ดีผสมปนกันไป อย่างไรก็ดี ถ้าหากเราสามารถทำได้หรือปฏิบัติได้ คือ ทิ้งสิ่งที่ไม่ดี สิ่งที่ให้โทษ หมดออกไปจากตัวของเรา จากครอบครัวของเรา จากสังคมของเราให้เร็วที่สุดมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ จะทำให้เรามีแต่ความสุข ที่นี่ เห็นหรือยังครับว่า หมด นั้น ก็มีความหมาย และ เป็นสิ่งที่เตือนใจของเราให้เกิดแต่สิ่งดีๆ ได้

บางครั้งเราก็อาจจะเกิดความรู้สึกว่า หมด ขึ้นมาในใจในบางส่วนบางตอนของชีวิต ซึ่งก็อาจจะเป็น หมดหวัง ซึ่งการหมดหวัง ผู้เขียนเองคิดว่าเป็นสิ่งที่เราควรจะพยายามไม่ไห้เกิดขึ้น ไม่ให้มีในจิตใจของเรา ด้วยเหตุนี้ พยายามนะครับ เอา หมด ออกจาก หวัง ให้ได้ ใช้จิตที่เข้มแข็งของเราในการสั่งสมองและสมองจะสั่งร่างกายอีกต่อหนึ่ง (ไม่มีอะไรที่จิตของเราจะทำไม่ได้ ถ้าหากว่าเราจะทำ โปรดจำไว้นะครับ) ประการสำคัญ คือ อย่าให้จิตของเรามีลักษณะหรือมีความรู้สึกที่ว่า หมดอาลัย ตายอยาก

ที่แน่ๆ คือ ผู้เขียนเชื่อว่า สิ่งที่คนไทยไม่ต้องการให้หมดไป คือ การสร้างความดีร่วมกันของคนในชาติ เพราะถ้าหากเมื่อไรเราคนไทย หมด ความดีให้กันและกันแล้ว ประเทศไทยของเราคงจะไม่มีความสุข เราลองมาเปลี่ยน คำ หมด ให้เป็นดังนี้ จะดีหรือไม่ครับ
ห หมายถึง ให้
ม หมายถึง มี
ด หมายถึง ดีๆ
ให้ทุกคนในครอบครัว องค์กร สังคม มีแต่สิ่งที่ ดีๆ ให้กันและกัน รับรองได้ว่า หมด จะกลายเป็น ให้มีดีๆๆๆๆๆ
มนูญ ศรีวิรัตน์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น