วันอังคารที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

เรื่องของผม

เรื่องของผม เป็นเรื่องที่สูงที่สุดของมนุษย์เรา เพราะร่างกายของเราส่วนที่อยู่บนสุดเหนือสุด คือ ผม
อันผมนี้แหละครับที่เป็นสิ่งที่เราทุกคนให้ความสนใจเป็นอย่างมาก ตั้งแต่เด็กแรกเกิดเราก็มีพิธีโกนผมไฟ (ซึ่งรายละเอียดผู้เขียนก็ไม่สามารถรู้เหมือนกันว่า เขาโกนผมไฟ ไปเพื่ออะไร) พอเราเข้าโรงเรียนประถมมัธยมต่างก็มีกติกาว่าจะต้องตัดผมทรงนักเรียน นักเรียนทุกคนก็จะต้องทำตามที่กติการะเบียบของโรงเรียนต่างๆ ที่วางไว้ ซึ่งอาจจะมีนักเรียนมากบคนที่มีความรู้ว่าอยากจะแหกกฎเกณฑ์ดังกล่าว อาจจะมีความรู้สึกเพราะว่าต้องการที่จะเป็นผู้ใหญที่ไว้ทรงผมอะไรก็ได้ และหลังจากจบมัยธมเข้าสู่วันอุดมศึกษาที่นี้นักศึกษาทุกคนมีความอิสระที่ไว้ทรงผมอะไรก็ได้ที่ไม่ทำให้คนอื่นๆ เขาเดือดร้อน บางคนก็ยาวมากๆ บางคนก็ไว้ทรงผมแปลกๆ เพื่อสร้างจุดเด่นให้กับตัวเอง



ดังนั้น จะเห็นว่าเรื่องของผมนั้นมีหลายหลากมากมาย ทั้งการบำรุงรักษา ทั้งการออกแบบทรงผม ทั้งการทำอย่างไงที่จะทำให้ผมอยู่กับตัวของเรานานๆ ดกดำเส้นผมไม่หงอกบาง เป็นต้น ซึ่งแสดงให้เห็นว่าคนเรานั้นให้ความสนใจและใส่ใจเรื่องของผมเป็นอย่างมาก



แต่เรื่องผม ที่กล่าวไว้ข้างต้น กับเรื่องของผมต่อไปนี้ เป็นคนละเรื่องที่กล่าวมาข้างต้น เรื่องของผมในที่นี้ คือ เรื่องของผม ที่หมายถึง การที่ผู้ชายคนหนึ่งทำงานในองค์กรหน่วยงานใดๆ ก็ตามแต่ การทำงานของเขา เขาไม่ได้สนใจกฎข้อบังคับ ระเบียบแบบแผนที่กำหนดไว้ให้ปฏิบัติ เขามักจะทำงานตามใจของตัวเองเป็นส่วนใหญ่ เขามักจะเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง คนอื่นๆ ทำอะไรจะผิดไปหมด แต่สำหรับตัวเขานั้นเขามีความรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ถูกต้องและทุกคนจะต้องทำตาม และที่สำคัญคือ ทุกครั้งเขามักบอกผู้คนที่ทำงานร่วมว่า เป็นเรื่องของผม นั้นหมายว่า เรื่องของผมดังกล่าว เป็นสิ่งที่เพื่อนร่วมงานอาจจะมีความรู้สึกไม่ดีต่อการทำงานร่วมกันได้ เพราะการทำงานเราไม่สามารถทำงานเพียงลำพังคนเดียว เราจะต้องทำงานภายใต้กฎกติกาขังคับ ระเบียบ กฎหมาย ที่ทุกคนได้เห็นชอบร่วมกัน ซึ่งจะทำให้การทำงานนั้นสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยความถูกต้องมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลต่อองค์กรมากที่สุด



ถ้าหากสุภาพบุรุษทุกคนสามารถที่จะไม่สนใจเรื่องของผมลงไปได้ เพราะผมมันก็เป็นเพียงสิ่งหนึ่งที่เป็นส่วนประกอบที่ปกคลุมศรีษะไม่ได้ได้รับความร้อนจากแสงแดดมากเท่านั้น เราจะหลบเลี่ยงแสงแดดด้วยวิธีการอื่นๆ ก็ได้ และที่สำคัญถ้าหากว่าท่านสุภาพบุรุษไม่สนใจทำแต่ในเรื่องผมจนมากมายในการทำงาน ไม่ปฏิบัติงานในลักษณะเป็นเรื่องของผม แล้วการทำงานต่างๆ ในหน่วยงานจะได้รับความร่วมมือกับเพื่อนร่วมงานเป็นอย่างมาก



ดังนั้น เราอย่าให้เกิดเรื่องของผม ในองค์กร หน่วยงานต่างๆ นะครับ เพราะเมื่อไรก็ตาม เรื่องของผม เกิดขึ้นกับสุภาพสตรีในองคกร หน่วยงานแล้วละก็ จะเกิดความโกลาหลเป็นอย่างมาก เพราะผมของสุภาพสตรีนั้นยาวมากๆ และยุ่งมากๆ และถ้าหากเราไม่ต้องการให้เกิดเรื่องของผม เราก็พยายามอย่าไปสนใจผมให้มาก ตัดมันทิ้งไปบ้าง ตัดมันให้สั้นๆ มันจะเป็นทรงไหนก็แล้วแต่มัน เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว เรื่องของผมจะไม่เกิดขึ้น และเราก็จะทำงานร่วมกันภายใต้กฎกติา ระเบียนแบบแผนที่กำหนดไว้ และจะทำให้เราทุกคนมีความสุขในการทำงาน
มนูญ ศรีวิรัตน์

1 ความคิดเห็น:

  1. ผมคิดว่า บ้านเมืองเราเป็นเมืองร้อน ถ้าได้ไว้ผมยาวพอเริ่มร้อนก็จะต้องมัด และสุดท้ายก็ต้องตัดออกด้วยความลำคาญ

    และที่สำคัญ ถ้าเราตัดผมสั้นเราจะช่วยรักษ์โลกได้อีก 1 หนทาง คือ ลดปริมาณการผลิตผลิตภัณฑ์ยาสระผม ครีมนวดผม ยางมัดผม ค่าไฟไดร์เป่าผม ค่าไฟเครื่องรีดผม ค่าขนส่ง ค่าเชื้อเพลิง ฯลฯ

    ^ ^

    ตอบลบ