หิว

ความหิวเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับมนุษย์มาเป็นเวลาช้านานตั้งแต่เกิดโลกใบนี้ขึ้นมา ความหิวเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงความต้องการที่มนุษย์ใฝ่หา แต่โดยส่วนมากความหิว มักจะถูกใช้กับความหิวในเรื่องของอาหาร ความหิวนี้แหละที่เป็นต้นเหตุให้มนุษย์ทุกคนๆ ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อบรรเทาความหิว บางครั้งบางคนอาจจะเกิดความหิวอย่างมากโดยทำให้ไม่มีสติยั้งคิด เหมือนกับนิยายของคนอีสานที่จังหวัดยโสธร เรื่อง ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่ ซึ่งเป็นที่ลูกชายเกิดความหิวอย่างมากมาย รอแม่เอาอาหารมาให้ เมื่อแม่มาไม่ตรงเวลามาช้ากว่าที่กำหนดไว้ ก็เกิดบันดาลโทสะฆ่าแม่ของตัวเอง แล้วก็นั่งกินข้าวที่แม่ได้จัดเตรียมหามาให้ เมื่อลูกชายได้กินข้าวแล้วก็ความหิวก็ลดลงและหายไปในที่สุด แต่เขาต้องเสียใจกับการกระทำของเขาที่เกิดจากการที่ไม่สามารถยับยั้ง ไม่มีสติ และสิ่งที่เขากระทำลงไปนั้นไม่สามารถเรียกชีวิตของแม่กลับคืนมาได้ นั้นเป็นตัวอย่างที่เป็นโทษของความหิว แล้วเกิดความไม่มีสติ กระทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ และไม่สามารถเรียกกลับคืนความเสียหายนั้นได้

ความหิว เป็นสิ่งที่ทำให้เราต้องเป็นทุกข์ หากไม่ได้กิน ไม่ได้รับ ความหิวก็ยังคงอยู่ ดังนั้น เราจะทำอย่างไรดีเพื่อให้ความหิวมันลดน้อยถอยลง แน่นอนความหิวเป็นสิ่งที่ยากให้หายไปได้ แต่เราสามารถทำให้ไม่เป็นทุกข์จากความหิวได้ โดยการทำใจเย็นๆ เพื่อให้เกิดสติ เพื่อให้เกิดความรู้สึกว่าถึงแม้จะยังไม่มีอะไรจะกิน เพราะก็คงจะต้องหาหนทางบรรเทาความหิวนั้นลงไปได้

แต่ความหิวที่ผู้เขียนจะได้นำเสนอต่อไป เป็นความหิว ในสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับอาหาร แต่มันเป็นความหิวของ ความอยากได้ ความหิวของความอยากจะมี ความหิวของการอยากเป็นเจ้าของในสิ่งที่เรามีอยู่แล้ว เพียงแต่เราหิวเพราะมีความรู้สึกว่า "ได้ก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร" เท่านั้น ดังนั้น เพียงแต่ว่าเราฝึกปฏิบัติอยู่อย่างสม่ำเสมอว่าให้มี สติ ในทุกอริยบทว่าเราทำอะไรอยู่ ซึ่งเป็นหลักปฏิบัติของหลวงพ่อเทียน ที่ท่านได้สั่งสอนบอกวิธีการปฏิบัติว่า ให้มีสติ ให้รู้ กับการกระทำของร่างกายเราอยู่ทุกขณะเวลานั้นเอง

เรามาช่วยกันขจัดความหิว หยุดความหิวในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง ในเรื่องที่ไม่มีประโยชน์ ในเรื่องที่ไม่มีคุณค่าทั้งด้านจิตใจและวัตถุ ตั้งแต่วันนี้กันเถอะครับ เมื่อไม่มีความหิวแล้ว ความทุกข์ก็คงจะไม่เกิดขึ้น และในที่สุดทุกท่านที่ฝึกปฏิบัติได้ก็คงจะประสบพบแต่ความสุข

มนูญ ศรีวิรัตน์