ผู้เขียนได้มีโอกาสอ่านหนังสือ “กฎแห่งกระจก” เขียนโดย โยชิโนริ โนงุจิ และแปลโดย ทิพย์วรรณ ยามาโมโตะ เป็นหนังสือที่ดีมาก ลองหาโอกาสอ่านนะครับ
แต่สิ่งที่ผู้เขียนนำมาเสนอวันนี้ ก็เป็นข้อความ หรือ คำ เพียง 2 คำในหนังสือดังกล่าว (หน้า 27) คือ คำที่ขึ้นต้นด้วยอักษร ข.ไข่ คือ ขอโทษ และ ขอบคุณ สองคำนี้เป็นคำสั้นๆ แต่มีความหมายเป็นอย่างมากสำหรับเราทุกคน ทุกสังคม ที่จะต้องอยู่ร่วมกัน และสองคำนี้ ทำให้สังคมที่เราอยู่มีความสุข เพราะเพียงแต่เราเปล่งวาจาที่บริสุทธิ์ใจขอโทษใครสัีกคนในกรณีที่เราได้กระทำผิดไม่ว่าจะ้ด้วยวาจาหรือใจ ผู้เ้ขีียนคิดว่า ผู้ที่กระทำนั้นมีความสุข เกิดความสุขอย่างแน่นอน
คำว่า ขอบคุณ เป็นคำที่เราทุกคนเปล่งได้ไม่ยากเมื่อมีใครสัีกคนกระทำให้เรา หรือ ให้สิ่งของเรา หรืออะไรก็ตามแต่ เรากล่าวขอบคุณผู้ให้ด้วยความจริงใจ บริสุทธิ์ ทั้งผู้ให้และผู้รับขอบคุณล้วนเกิดความสุข เป็นความสุขที่เกิดขึ้นได้ง่ายไม่ได้เสียเงินทองซื้อหา
เราคนไทยเป็นคนที่มีจิตใจที่ดีงาม หากท่านใดอยากจะขอโทษคุณพ่อคุณแม่ของเรา ที่เราเคยทำให้ท่านเสียใจ ทำให้ท่านเป็นทุกข์ ผู้เขียนคิดว่าเป็นเรื่องที่น่าจะกระทำ และไม่มีคำว่าสาย สำหรับการกล่าวคำว่า ขอโทษ ในอดีตที่ผ่านมาเราอาจจะมีเรื่องราวมากมายที่เคยกระทำให้คุณพ่อคุณแม่เสียใจ ไม่เชื่อฟังคุณพ่อคุณแม่ ทำให้ท่านเป็นทุกข์ ดังนั้น เราอาจจะหาโอกาสขอโทษในส่ิงที่เราได้เคยกระทำไป ถ้าหากท่านใดไม่กล้าที่จะกล่าวขอโทษต่อหน้าคุณพ่อคุณแม่ก็อาจจะเป็นการเขียนจดหมาย หรือ โทรศัพท์ ไปขอโทษแทนก็เป็นได้ นอกจากนั้น เมื่อเราได้กล่าวขอโทษแล้ว ผู้เขียนคิดว่าเราทุกคนก็อยากจะกล่าวขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ที่ท่านเป็นผู้มีพระคุณให้กำเนิด ให้ทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับเรา ยามที่เราเจ็บป่วยท่านคอยดูแล ยามที่เราเป็นทุกข์ท่านคอยให้กำลังใจ ยามที่เราเดือดร้อนท่านได้ช่วยเหลือทุกอย่างทุกประการ ดัวนั้น คำขอบคุณสำหรับคุณพ่อคุณแม่ ผู้เขียนคิดว่าเราสามารถทำได้ทุกเวลาได้ทุกเมื่อโดยไม่ต้องอายที่จะต้องทำต้องกล่าว
ด้วยเหตุนี้ วันนี้เราทุกคนมาร่วมกันกล่าวขอบคุณให้คุณพ่อคุณแม่ของเราในสิ่งที่ท่านได้ให้ทุกสิ่งทุกอย่างแก่เรา และร่วมกันกล่าวขอโทษคุณพ่อคุณแม่ในสิ่งที่เราได้กระทำผิดต่อท่านตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป และกล่าวขอบคุณท่านทุกๆ วัน นอกจากนั้น เรามาร่วมกันกล่าวขอบคุณให้ผู้มีพระคุณที่ผ่านมา และกล่าวขอโทษให้กับบุคคลที่เราได้ล่วงเกินได้กระทำผิดต่อเขา หากเราทำได้ในทุกๆ ส่วน ทุกๆ สังคม บ้านเมืองเราสังคมเราจะมีแต่ความสุข
เรามาเริ่มใช้ 2 ข.ไข่ คือ ขอโทษ และ ขอบคุณ ให้มากที่สุดเท่าที่เราจะได้ทำตั้งแต่วันนี้เถอะครับ
มนูญ ศรีวิรัตน์
ควรใช้ให้เป็นนิสัยครับ..
ตอบลบการรู้จักขอโทษนั้นเป็นมารยาทอันดีงามสำหรับตัวผู้ทำเอง และเป็นการช่วยระงับหรือช่วยแก้โทสะของผู้ถูกกระทบกระทั่งด้วย ดีในทางหนึ่ง
ควรขอบคุณอยู่เสมอในทุกเรื่องแม้เป็นเรื่องเพียงเล็กน้อย และหาโอกาสในการกล่าวคำขอบคุณให้มากที่สุด บางคนที่ทำดีกับเรานั้นอาจเป็น เพียงมารยาทหรือเป็นเพียงหน้าที่ก็ตาม เช่น ขอบคุณทุกครั้งเมื่อเพื่อน รับโทรศัพท์ให้เรา ขอบคุณแม่บ้านที่มาทำความสะอาดโต๊ะทำงานของเรา ขอบคุณลูกค้าแม้เขาไม่ได้ซื้อของของเราก็ตาม เป็นต้น โดยการแสดงออกของการขอบคุณนั้นสามารถเป็นได้ทั้งคำพูดและการให้สิ่งดีกลับ คืนสู่ผู้ที่ทำดีกับเรา อาทิ การ์ดขอบคุณ ขอบขวัญ พาไปเลี้ยงข้าว